Kiedyś pisałam długi czas
A później już przestałam
Lecz nadszedł dla mnie taki czas
Jak feniks z popiołu wstałam
I chociaż czasem męczy mnie
Wierszyków wciąż pisanie
Zapewniam moi drodzy Was
Że pisać nie przestanę.
Radością dla mnie wielką jest
Gdy pisząc bawię człeka
I z chęcią tworzę tenże wiersz
Bo wiem że na niego czeka
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz